Η έντονη συγκέντρωση πληθυσμών στα αστικά κέντρα και η ραγδαία βιομηχανική ανάπτυξη οδήγησε σε υπερκατανάλωση νερού από τον άνθρωπο και σε ταχεία μετατροπή του πολύτιμου αυτού αγαθού, σε «βρώμικο νερό» δηλαδή σε απόβλητο.

Η οδηγία 91/271/ΕΟΚ η οποία εκδόθηκε με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος και αφορά την ολοκληρωμένη διαχείρισή των αποβλήτων, αναφέρει ότι αστικά λύματα είναι τα υγρά απόβλητα που προέρχονται κυρίως από χώρους υγιεινής, κουζίνες, πλυντήρια και γενικά από διαδικασίες καθαριότητας κατοικιών, γραφείων, καταστημάτων Ενώ βιομηχανικά απόβλητα είναι τα υγρά απόβλητα των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών εγκαταστάσεων, που δημιουργούνται κατά  παραγωγική διαδικασία και μπορεί να περιέχουν υπολείμματα των υλών που χρησιμοποιούνται.

Η απ’ ευθείας διάθεση των αποβλήτων σε έναν φυσικό, συνήθως υδάτινο, αποδέκτη  με δεδομένο ότι περιέχουν μολυσματικές και ρυπαντικές ουσίες εγκυμονεί κινδύνους τόσο για τον αποδέκτη όσο και για τα υπόλοιπα έμβια όντα. Για την εξασφάλιση λοιπόν της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας είναι απαραίτητη η γνώση των χαρακτηριστικών των υγρών αποβλήτων, ώστε να εκτιμηθεί η επίδρασής τους στο περιβάλλον και να εφαρμοστούν οι κατάλληλες μέθοδοι επεξεργασίας προκειμένου να επιτευχθεί η σωστή αξιοποίηση και η ασφαλής διάθεσή τους.